حتى تبقى كلماتى تضى الامل فى روحى وتبقى عاشقه لحوارى المدفون بداخلى فربما اتجاوز بكلماتى البريئه حدود مساحات السطور فانا اغرق وبرغبه تشدنى لااشكل من حروفى التى تخرج من اعماقى لوحه فنيه رائعه الجمال احاول بها تحطيم قيود المستحيل ليكمل مسيره حياتى بامان دون التدخل من الاخرين فانا امضى بحروفى نحو المجهول معلنا بدايه الرحله الملم اشلاء الماضى بشى من اللوم او النسيان الذى اجتاح اجتاح عقلى وجعلنى قادراعلى رفض كل شى قد يرمى بى فى قاع من الحيره يحطمنى وسارمى بشظايا الياس من عالمى لااحوم بخطواتى اتبع مايرضى كبريائى واسجل بين ثنايا روحى قصيده اترجمها بكلمات من الامل لاتمحوها ازمنه الاعوام كغيمه نديه ماطره مكتظه بروح الكلمات العذبه مسبوقه باشراقات شمس تولد فى فضاء حياتى من شفافيه روحى وصدق مشاعرى